امام راحل در جایی دیگر می‌فرمایند: «راه ما همان تکلیف ماست» و جایی دیگر می‌فرمایند: «تکلیف ما را، ثقلین (قرآن و عترت) روشن کرده است» و باز جایی یادآوری می‌کنند: «جمهوری اسلام اجرای احکام خداست.» چرا این سخن یعنی ما راه خودمان (راه تشیع را می‌رویم) همه تلاش شیطان و ابالسه را برباد میدهد؟ چون‌گویای بندگی خالص است و نه ابلیس و نه شیطان‌های بزرگ و کوچک، در این قلمرو قدرتی ندارند که راه و طرح خود را تحمیل کنند. شیطان هر قدر زور بزند که بر انقلاب امام سوار شود، این‌توطئه‌ها و گیم آمریکایی و سناریو و بازی شیطانی، به شرط بندگی، در برابر انجام تکلیف قرآنی شکست می‌خورد. راه امام (ره) و انقلاب و همه ما را تکه تکه کنند باز، پیروزی از آن اهل ایمان است و شکست و تسلطی در بین نیست و همه وانمود شیطان بزرگ و عمرش باد هوا می‌شود .
آمریکا بر غربگرایان، منافقان و خادمانش سلطه دارد نه بر جان و روح بنده مخلصی مثل امام خمینی (ره). این را بفهمیم و یقین کنیم که وقتی شما به قرآن عمل می‌کنید، نگهدارنده شما خداست. کافران این را نمی‌فهمند که «ما راه خودمان را می‌رویم» یعنی چه .
امام(ره) همه عمر همان راه مستقل قرآنی و اهل‌البیتی مخصوص دوران انتظار مهدی موعود و عدل جهانی(عج) را پیمود و شیطان هر طرحی را پیاده کرد، بالاخره در برابر قدرت تدبیر و مکر الهی شکست خورد. آیا شهادت مومنان و گرسنگی شعب ابوطالب و گسست گروه‌های مارقین، قاسطین، ناکثین و مردم دنیاگرای کوفه و بصره، از امام و سازش‌طلبی ناپایداران و جنایت در روز عاشورا، دلیل شکست حضرت رسول‌الله(ص)، امیرالمومنین(ع) و فرزندان معصومش بود؟
بیائید عاقلانه، مومنانه و پژوهشگرانه و صادقانه به معنای «راه خودمان»، راه تشیع حقیقی مذهب اهل‌البیت(علیهم‌السلام) و اسلام ناب فکر کنیم. این راه قلوب نورانی و راه ایمانی و عقل، این راه قرآن و روایات را در تکاتک اقدامات و قدم‌های امام خمینی (ره) بسنجیم و آن‌گاه یقین خواهیم کرد شیاطین هرگز برآن سلطه نداشته‌اند و همه نقشه‌های‌شان در خدمت رسوایی، فروپاشی و بی‌اعتباری خودشان و عریان شدن چهره جنایتکارشان به‌کار رفت و خودشان با جنگ علیه حق، گور خود را کندند و با دریای خون مظلومان خود را غرق آتش دوزخ، بدنامی و عدم مشروعیت کردند و قطعا این از معجزات الهی انقلاب اسلامی بوده است .
ما با عمل به حرف امام (ره) و راه الهی خودمان را رفتن، یقینا حمایت الهی را جلب می‌کنیم و عزت و پیروزی از خداست. کلام امام (ره) ذکر‌الله و نور است و عمل به آن گام زدن در راه امیرالمومنین علی (ع)، طی صراط مستقیم است. انسان اراده، اختیار و عقل دارد و می‌تواند راه خدا را برود و مطمئن باشد شیطان به این راه دسترسی ندارد. میزان قرآن و عترت است؛ و این انسان به دام شیطان نمی‌افتد که راه شیطانی طی کند و بپندارد راه درست همان است و اگر معرفت داشته باشد، می‌فهمد راه نفسانی او راه الهی و قرآنی نیست. خدا در قرآن می‌فرماید کافران و محاربان را دوست نگیرید. نمی‌شود ضمن پیروی از راه آنان و گسست از قرآن، باز ادعا کنیم این راه قرآن است.
«ما راه خودمان را می‌رویم» یعنی راه قرآن و خاندان وحی را می‌رویم و راه قرآن، مسلما ضد راه شیطان است. شیطان می‌تواند قرآن را بر سر نیزه کند اما نمی‌تواند به قرآن عمل کند. این را درک کنیم. آن‌که به قرآن عمل می‌کند، هرگز عملش طرح شیطان نیست و شیطان بر آن‌سوار نیست. شیطان افسار نفوذی‌هایی را به‌دست دارد که می‌خواهند انقلاب اسلامی را از «راه خودمان» جدا کنند و به کژ راه ببرند و در پشت نام جمهوری اسلامی یک رژیم گسسته از احکام اسلام، غربگرا و سکولار بسازند و اسلام را از عرصه جامعه و جهان به گوشه‌های زندگی عاطفی فردی عده‌ای افراد متفعل و تحت سلطه کفر برانند .
می شود روزی کل یک قوم تن به ذلّت حکومت اموی بدهند و علی (ع) و حسن (ع) و حسین (ع) تنها بمانند اما به تبع آنان هیچ مومنی، آن راه ظلمانی را نمی‌پذیرد ولو در قلبش و اگر بتواند با زبانش و با دستان، پاها و سلاحش از راه حکمرانی قرآنی و اسلامی ناب دفاع می‌کند.
